ಮಳೆಯ ನೀರು...ನೀರುಗಳ ಮಧ್ಯೆ ನಾನು... ಅಲ್ಲೆಲ್ಲ ಹುಡುಕಿದೆ... ಕಳೆದೇ ಹೋಯಿತಾ??!! ಕಣ್ಣು ತುಂಬಿ ಬಂತು ಮಳೆಯ ಮಧ್ಯೆ ಕಣ್ಣೀರು ಕಾಣದಲ್ಲ....ಕೆನ್ನೆಯ ಪಕ್ಕದ ಬಿಸಿ ನೆನಪಿಸಿದ್ದು ಇದು ಮಳೆಯ ನೀರಲ್ಲ ಕಣ್ಣೀರು ಅಂತ.. ಕಣ್ಣು ಮಂಜಾದಾಗ ಕಣ್ಣೀರೋ ಇಲ್ಲ ಮಳೆ ನೀರೋ ತಿಳಿಯದ ಕ್ಷಣ.... ಮರಳು ಮರಳು ಕನಸುಗಳು..ಅವತ್ತಿಗೆ ಎಷ್ಟು ದಿನವಾಗಿತ್ತು ಕನಸು ಬಿದ್ದು? ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಎಣಿಸಲು ದಿನಗಳು ತೆವಳುತ್ತಿದ್ದವು.... ಕಳೆದ ಕ್ಷಣಗಳ ಬಿಸುಪು ಮುಗಿದ ಮೇಲಲ್ಲವೇ ಬೆತ್ತಲಿನ ಚಳಿ... ಹಾಗೇ ಕನಸುಗಳ ಮಸುಕು ತೆರೆದ ಮೇಲಷ್ಟೇ ಕತ್ತಲಿನ ನಡುಕ.... ಇವತ್ತಿನ ಆವತ್ತು ಕಳೆದುಹೋದದ್ದು ಕನಸಾ??!! ಇಲ್ಲ ನೆನಪಿನ ಬುಗ್ಗೆಗಾಗಿ ಕಟ್ಟಿಟ್ಟುಕೊಂಡ ವಸ್ತುವಾ??!!...
ಮಳೆಗೆ ಕನಸನ್ನ ಕೊಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವ ಶಕ್ತಿ ಇದೆ...ಅದೇ ಮಳೆ ಹೊಸ ಹುಟ್ಟಿಗೂ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ... ಕಣ್ಣೀರಿನಿಂದ ತೊಯ್ದ ಹೃದಯ ಹೊಸ ಬೆಳಕಿಗೆ ದಾರಿ ಮಾಡೊಕೊಡುವುದೋ???!! ... ಇವತ್ತಿಗೆ ೧೪ ಮಳೆಗಾಲ ಕಳೆದಿತ್ತು...ಆದರೆ ಕಣ್ಣೀರಿನ ಬಿಸಿ ಇನ್ನೂ ನಿನ್ನೆ ಅನ್ನಿಸುವಷ್ಟು ಬಲವಾಗಿತ್ತು... ಕನಸುಗಳು ಹುಟ್ಟಲು ಹೆದರಿತ್ತೋ...ಇಲ್ಲ ಹುಟ್ಟಲೂ ಆಗದಷ್ಟು ಬಿಸಿ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಉಳಿದಿತ್ತೋ.... ಅಂತೂ ಕನಸುಗಳಿಗೆ ಹೊಸತನವಿಲ್ಲ, ಚೈತನ್ಯವಿಲ್ಲ... ಬಣ್ಣಗಳೂ ಇಲ್ಲ... ಮಳೆಯ ನೀರು ಮಾತ್ರ ನಿರಂತರ, ಅದಕ್ಕೆ ತನ್ನದೇ ಗುಂಗು... ತಪತಪನೆ ಹಿಂದೆಯಿಂದ, ಮುಂದೆಯಿಂದ...ಮೇಲಿಂದ ಬೀಳುವಾಗ ದೂರದಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದರೆ ನೋಡಲು ಚಂದ... ಮೈ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದರೆ, ಮನದ ಆ ಹೊತ್ತಿನ ಬಾವದಂತೆ...ಖುಷಿ...ರೇಜಿಗ...ತಂಪು...ನಡುಕ....
ಹೊಸ ಹುಟ್ಟು ಮಳೆಯಲ್ಲಿ...ಹಳೆ ನೆನಪು ಮಳೆಯಲ್ಲಿ... ಕಣ್ಣೀರ ಧಾರೆ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ...ಕೌತುಕದ ಕಣ್ಣು ಮಳೆಯಲ್ಲಿ. ಜೀವನದಿಗೂ ಬೇಕು ಮಳೆ... ಋತುವಿನ ಅಂತರಕ್ಕೂ ಮಳೆಯೇ... ಬಿಸಿಲ ಬೇಗೆ ಮತ್ತು ತಣ್ಣನೆಯ ತಂಪಿನ ನಡುವೆ ಇರುವುದು ಬೋರೆಂದು ಸುರಿವ ಮಳೆ... ಆದರೂ ಮಳೆ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಕಿರಿಕಿರಿ.... ಬೇಕೆನಿಸುವ ಮಳೆ ರಾತ್ರಿಗಷ್ಟೇ ಸ್ಥೀಮಿತವಾಗಬಾರದೇ ಎಂಬ ಹರಕೆ..ರಾತ್ರಿಯ ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಕರಗಿ ಹೋಗಲಿ...ಹಗಲಾದರೂ ನನ್ನದಾಗಲಿ ಎಂಬ ತವಕ.... ಹಗಲಲ್ಲಿ ಮಳೆ ಬಂದಾಗ ನೆನಪುಗಳು...ಮುನಿಸುಗಳು...ಕೊಚ್ಚಿಹೋಗತ್ತದೆ. ಗೊತ್ತು ನೆನಪುಗಳು ಕೊಚ್ಚಿಹೋದಾಗಷ್ಟೇ ಹೊಸ ಕನಸು ಮೂಡಲು ಸಾಧ್ಯ ಅಂತ....ಕನಸ ಆಸೆ ನೆನಪ ಆಸೆಯನ್ನ ಕೊಲ್ಲಲಾರದೆ???!...
ಮಳೆಯ ಬದುಕು ಬೇಕೆನಗೆ... ಹೃದಯದ ಕಣ್ಣೀರ ಅಳಿಸಲು ...ಮೋಡಗಳು ಕಪ್ಪಾಗೋದು ಮನಸ್ಸಿನ ಕಹಿಯ ಹೀರಿನಾ???!! ಅಂತೂ ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ಕಾದ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತಂಪು...ನೆನಪಿನ ಮಳೆಯಿಂದನೋ... ಕನಸಿನ ಸ್ಪೋಟದಿಂದನೋ.... ಮಳೆಯ ಬದುಕು ಬೇಕೆನಗೆ....
ಮಳೆಗೆ ಕನಸನ್ನ ಕೊಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವ ಶಕ್ತಿ ಇದೆ...ಅದೇ ಮಳೆ ಹೊಸ ಹುಟ್ಟಿಗೂ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ... ಕಣ್ಣೀರಿನಿಂದ ತೊಯ್ದ ಹೃದಯ ಹೊಸ ಬೆಳಕಿಗೆ ದಾರಿ ಮಾಡೊಕೊಡುವುದೋ???!! ... ಇವತ್ತಿಗೆ ೧೪ ಮಳೆಗಾಲ ಕಳೆದಿತ್ತು...ಆದರೆ ಕಣ್ಣೀರಿನ ಬಿಸಿ ಇನ್ನೂ ನಿನ್ನೆ ಅನ್ನಿಸುವಷ್ಟು ಬಲವಾಗಿತ್ತು... ಕನಸುಗಳು ಹುಟ್ಟಲು ಹೆದರಿತ್ತೋ...ಇಲ್ಲ ಹುಟ್ಟಲೂ ಆಗದಷ್ಟು ಬಿಸಿ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಉಳಿದಿತ್ತೋ.... ಅಂತೂ ಕನಸುಗಳಿಗೆ ಹೊಸತನವಿಲ್ಲ, ಚೈತನ್ಯವಿಲ್ಲ... ಬಣ್ಣಗಳೂ ಇಲ್ಲ... ಮಳೆಯ ನೀರು ಮಾತ್ರ ನಿರಂತರ, ಅದಕ್ಕೆ ತನ್ನದೇ ಗುಂಗು... ತಪತಪನೆ ಹಿಂದೆಯಿಂದ, ಮುಂದೆಯಿಂದ...ಮೇಲಿಂದ ಬೀಳುವಾಗ ದೂರದಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದರೆ ನೋಡಲು ಚಂದ... ಮೈ ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದರೆ, ಮನದ ಆ ಹೊತ್ತಿನ ಬಾವದಂತೆ...ಖುಷಿ...ರೇಜಿಗ...ತಂಪು...ನಡುಕ....
ಹೊಸ ಹುಟ್ಟು ಮಳೆಯಲ್ಲಿ...ಹಳೆ ನೆನಪು ಮಳೆಯಲ್ಲಿ... ಕಣ್ಣೀರ ಧಾರೆ ಮಳೆಯಲ್ಲಿ...ಕೌತುಕದ ಕಣ್ಣು ಮಳೆಯಲ್ಲಿ. ಜೀವನದಿಗೂ ಬೇಕು ಮಳೆ... ಋತುವಿನ ಅಂತರಕ್ಕೂ ಮಳೆಯೇ... ಬಿಸಿಲ ಬೇಗೆ ಮತ್ತು ತಣ್ಣನೆಯ ತಂಪಿನ ನಡುವೆ ಇರುವುದು ಬೋರೆಂದು ಸುರಿವ ಮಳೆ... ಆದರೂ ಮಳೆ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಕಿರಿಕಿರಿ.... ಬೇಕೆನಿಸುವ ಮಳೆ ರಾತ್ರಿಗಷ್ಟೇ ಸ್ಥೀಮಿತವಾಗಬಾರದೇ ಎಂಬ ಹರಕೆ..ರಾತ್ರಿಯ ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಕರಗಿ ಹೋಗಲಿ...ಹಗಲಾದರೂ ನನ್ನದಾಗಲಿ ಎಂಬ ತವಕ.... ಹಗಲಲ್ಲಿ ಮಳೆ ಬಂದಾಗ ನೆನಪುಗಳು...ಮುನಿಸುಗಳು...ಕೊಚ್ಚಿಹೋಗತ್ತದೆ. ಗೊತ್ತು ನೆನಪುಗಳು ಕೊಚ್ಚಿಹೋದಾಗಷ್ಟೇ ಹೊಸ ಕನಸು ಮೂಡಲು ಸಾಧ್ಯ ಅಂತ....ಕನಸ ಆಸೆ ನೆನಪ ಆಸೆಯನ್ನ ಕೊಲ್ಲಲಾರದೆ???!...
ಮಳೆಯ ಬದುಕು ಬೇಕೆನಗೆ... ಹೃದಯದ ಕಣ್ಣೀರ ಅಳಿಸಲು ...ಮೋಡಗಳು ಕಪ್ಪಾಗೋದು ಮನಸ್ಸಿನ ಕಹಿಯ ಹೀರಿನಾ???!! ಅಂತೂ ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ಕಾದ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತಂಪು...ನೆನಪಿನ ಮಳೆಯಿಂದನೋ... ಕನಸಿನ ಸ್ಪೋಟದಿಂದನೋ.... ಮಳೆಯ ಬದುಕು ಬೇಕೆನಗೆ....
No comments:
Post a Comment